Salon – AAC. Porozmawiajmy o salonie.

Od zawsze wspieram komunikację kartami pracy.

Moje terapeutyczne dzieci mówią, ale mają trudności z budowaniem mowy zdaniowej wokół jednego tematu. Zapominają słów, nie używają czasowników, często tylko nazywają elementy.

No to przygotowałam kolejne pomieszczenie. Za nami już kuchnia [niebawem opiszę zajęcia – na razie można je zobaczyć tutaj].

Dziś ustawiłam mebelki salonu, czy pokoju dziennego.

Zobaczcie jak fajnie się bawimy i rozmawiamy.

---

Na karcie nr 1 nazywamy główne meble, ale też ćwiczymy i utrwalamy stosunki przestrzenne.

Karta nr 2 to wiele czynności i zabawa z pieskami.

Na karcie nr 3 pojawia się Timo – kameleon. Nie przez przypadek. To bardzo długie słowo i bardzo trudne, ale… jak się mówi: kame [jak kamyk] – leon [jak imię] można się go nauczyć.

Karta nr 4 to ustawienie rzeczy na regale i zauważenie liczby pojedynczej i liczby mnogiej.

Karta nr 5 pozwala ustalić imiona taty i dziadka , oraz piesków. Tu często dzieci podają znane im imiona członków rodziny, czy własnych zwierząt, ale też często wymyślają nowe.

Każdą kartę można używać pojedynczo. Wykorzystanie wszystkich pięciu to spora porcja rozmowy.

---

Przebieg zajęć:

• czytam kartę razem z dzieckiem
• wystawiam pudełko gadżetów i mebli
• dziecko ustawia zgodnie z zapisanymi zdaniami posiłkując się kartą
• samo/ lub z moją pomocą nazywa co się dzieje w pokoju.

Analogicznie pracujemy na kolejnych kartach.

---

Moje mebelki i ludziki to zestaw z Lidla. Mam cały dom zbudowanym przez mojego męża, ale nie mam odwagi wyjąć go całego na zajęcia.

Zbyt dużo czasu w jednostce terapeutycznej upłynęłoby nam na cudownej zabawie, ale kto wie, może kiedyś, gdy omówimy wszystkie pomieszczenia?

Jeśli nie masz takich gadżetów moje karty można wykorzystać omawiając ilustrację.

Jutro zrobię ładne zdjęcia i dołączę do pakietu kart. Te można zakupić tutaj.